Matchday. Kampioensdag. Judgement day. De dag waar je als voetballer op wacht. De dag waar je de hele week van wakker gelegen hebt. De dag die je je hoop altijd te blijven herinneren. En we weten hoe het voelt om kampioen te worden. We moesten en zouden winnen vandaag.
Maar deze competitie was zwaar. Heftig. En ook onvoorspelbaar. WVF, Go Ahead Kampen, SEH of wij. Iedereen kon hier kampioen worden. En dan komt het aan op karakter. Strijdlust. Kwaliteit en geloof.
We hadden maar liefst 5 geblesseerden/afwezigen. Daarom toch hulp in geroepen van een paar leenspelers. Geen dispensatiespelers, eigen leeftijd. Met een sterk team traden we aan. We gingen voor de aanval. Want we wilden in ons eigen spel komen.
Iedereen gespannen. Tactiek doornemen in de kleedkamer. What if scenario’s. Mogelijkheden. Verantwoordelijkheden. Alles duidelijk. We waren er klaar voor. Meer dan 100% 💪
We begonnen aardig. We tikten de bal redelijk rond. Noa sterk, Cato sterk, verdediging sterk. Voorin nog wat onwennig. Kampen kwam hier om iets te halen. Dat was duidelijk. Maar wij hadden ligt overwicht. En toen na 10 minuten al 1-0 YeJin!!! Toch opgesteld, licht geblesseerd. Maar een fantastische goal!
We bleven de eerste helft wat onwennig, maar het was niet slecht. De bal ging rond. En vergeet niet, Kampen is gewoon titelkandidaat. Die doen in principe niks onder voor ons. We grepen tactisch wat in, maar echt controle en overwicht creëerden we niet.
Rust. Kleine tactische omzettingen. Maar verder moesten we gewoon geloof houden. We moesten samen blijven voetballen. Linies moesten op elkaar aansluiten en er moest gevlamd worden.
Dat lukt begin tweede helft niet echt. Maar na een minuut of 10 wel. De voorhoede kwam op dreef en we kregen kansen. Kylie kwam in het spel – en dan is ze echt baas. Noor erin en gelijk dreigend. De invallers ook sterk. Maar als je niet scoort, dan blijft het spannend. Helemaal als Kampen voor de goal komt. Kampen kreeg enkele kansen, maar eentje daarvan was wel direct raak. 👎 1-1. Zonde. Al het harde werk teniet gedaan.
Was dat een klap? Nee. Er kwam vuur in het team. We forceerden onszelf om te voetballen. We kregen meer controle. De drive was te zien bij meerdere spelers. We speelden als kampioenen. Maar we moesten wel scoren. Iedereen haalde richting het einde z’n niveau. Het was mooi om naar te kijken, maar de bal moest er nog wel in!
Noor er geblesseerd af. Hopelijk niet te erg!? Sterkte meid! Julia er in, heel goed invallend. Alle spelers erg op dreef. Kansjes. Cato, Noa, maar ook uit de tweede linie. De tijd was op. De tweede helft afgelopen. Maar er was veel blessuretijd. Misschien wel 10 minuten. Zou het dan toch nog kunnen? 5 minuten in blessuretijd. Er was geloof, maar was er nog tijd?
En toen, de speler die echt on fire is de laatste tijd. En blijkbaar oh zo belangrijk voor het team, Yejin!!!! 2-1. Heel erg verdiend 🎊 Dit is je belangrijkste goal ooit Yejin!! Eindsignaal. KAMPIOENEN 🏆
Voor de vierde keer met dit fantastische team. Spelers blij! Staff oh zo blij! Hier doe je het voor. Dit is loon na werk. Dit is het mooiste van de sport. Hiervoor maak je mij wakker. Een zwaarbevochten en heel erg verdiend kampioenschap. Eentje voor in de boeken. Eentje die je je gaat blijven herinneren. Want we hebben afgerekend met teams die ouder zijn, teams die dispensatiespelers opstellen. Met teams die gemeen spelen. En met teams die fysiek sterker zijn. Maar dit Be Quick team heeft karakter. Dit team is uniek en wij als staf zijn gezegend met deze spelers te mogen werken!!
Bedankt staf, Martijn 🙌, Pieter – waar waren we zonder jou. Ik heb genoten met je! Ronald! Super bedankt. Dit hebben we samen gedaan. En bovenal spelers! Bedankt. Jullie zijn mijn toppers. Mijn echte helden. 4 keer kampioen samen. 4 keer de besten. En daarnaast nog vele toernooien. Dit is de kroon op ons werk. Een geslaagd project. En ook een prachtige afsluiter van een periode. Van een hoofdstuk. Nogmaals dank. ❤️
En last but not least, legioen bedankt! Jullie zijn de tofste oudergroep die we ons kunnen voorstellen! We zien mekaar in de laatste wedstrijd tegen Berkum. En we gaan nog met z’n allen op stap, wat leuks doen. Want dat hebben we verdiend. Genieten nu!
Fijn weekend allemaal!!!
Narayan
