Woensdagavond 4 april was het dan eindelijk zover; de halve finale van de beker stond op het programma. We mochten aantreden tegen FC Berghuizen VR1, uitkomend in de eerste klasse waar zij de tweede positie innemen. Met het oog op mogelijke promotie naar de eerste klasse, een goede krachtmeting om te kijken hoe ver we als team nu eigenlijk zijn.
Waar we in de eigen competitie nog wel eens moeite hebben om ons op te laden voor een wedstrijd tegen bijvoorbeeld een degradatiekandidaat, was in de warming-up al meteen zichtbaar, dat iedereen geconcentreerd en gefocust was. Met nog wat spanning in de benen, begonnen we aan de 90 zenuwslopende minuten. Al vroeg in de wedstrijd was er miscommunicatie aan de rechterkant, waardoor de buitenspeler van Berghuizen vrijkwam en een voorzet gaf op de inkomende middenveldster, die goed binnenschoot: 1-0. Een zware domper zo vroeg in de wedstrijd en het werd duidelijk dat foutjes een klasse hoger genadeloos worden afgestraft. De koppies gingen niet hangen en er was nog genoeg tijd om de achterstand te herstellen.
Vanaf het moment dat het 1-0 stond, namen wij het heft in handen met goed combinatiespel en mooie aanvallen, maar het resulteerde helaas niet in een doelpunt. Verder waren er nog een paar dubieuze situaties in het geval van buitenspel en zichtbaar hands in de zestien, maar de scheidsrechter had er allemaal geen oog voor. Met een gemengd gevoel gingen we de kleedkamer in. We voelden dat er wat mogelijk was in Oldenzaal, en in de rust werden de puntjes op de i gezet voor de tweede helft.
Helaas begon de tweede helft met een miscommunicatie tussen onze keepster Daphne en centrale verdedigster Naomi, waardoor de bal voor de voeten kwam van de tegenstander die de bal in een keer over Daphne schoot, 2-0. We gaven niet op en gingen alles of niets spelen door Naomi door te schuiven naar voren. Het spelbeeld was niet gewijzigd en met extra kracht voorin, kwam de tegenstander nog meer onder druk te staan. Dit resulteerde uiteindelijk in de 2-1 van Dorien na goed werk van Naomi. Het geloof nam toe met de tegenstander op de rug, soms zelfs letterlijk door de vele ‘blessures’ en krampgevallen. De kansen kwamen er, maar met 1 op 1 achter liepen we ook risico achterin. Gelukkig had Daphne een geweldige redding in huis op een goed schot van de spits. Uiteindelijk kwam de bevrijdende 2-2 van de voet van Kim, die op de goede plek stond, nadat Naomi de bal op de paal schoot. De ontlading was groot en de comeback geweldig. Vervolgens werd er nog een tijdje doorgespeeld maar bleef het bij 2-2.
Het gevolg; directe penalty’s. Met het nieuwe ABBA-systeem begon penaltyreeks. Helaas miste Dorien de eerste penalty en schoot Berghuizen alle penalty’s feilloos binnen en eindigde het in 5-3. Zonde om het bekertoernooi op deze manier te verlaten. Uiteindelijk was een overwinning verdiend geweest, maar zat het op het einde net niet mee. We kunnen ongelooflijk trots zijn op ons spel en de veerkracht die we hebben getoond. Nu kunnen we ons volledig focussen op de competitie en het kampioenschap proberen binnen te halen met nog 7 finales te gaan.
