Datum: 26 mei 2018
Wedstrijd: Heino MO17-1 - Be Quick '28 MO17-1
Soort: Competitie
Uitslag: 0-3 en kampioen
Auteur verslag: Richard
Vandaag moest het gebeuren. Vorige week zuur verloren nadat we de eerste helft sterk speelden en verdiend voor stonden met 1-0. Maar uiteindelijk verloren met een 2-4.
Het was toen tranen en tuiten want tja- we verspeelden op dat moment voor ons gevoel het kampioenschap. Echter DVS verloor ook en Staphorst speelde gelijk. We hadden met geluk dus alsnog zelf de kaarten in handen om alsnog kampioen te worden. Maar dan moest er vandaag wel gewonnen worden van een Heino. Tja en dan word je wakker – sta je op en dan beginnen de kriebels.
Eerst maar een klein bezoekje aan het kleinste kamertje in huis van alle zenuwen. Alles ging er door mij heen als coach die een patent had op nr 2 eindigen. Het moest gewoon gebeuren. Alstublieft!!!
Het was duidelijk. De tegenpartij ging het ons niet kado geven. Maar binnen 5 minuten moest er al 1 geblesseerd van Heino het veld verlaten. Het meisje had lelijk haar knie verdraaid en moest met brancard het veld verlaten. Wij waren duidelijk de betere partij. Maar tja …. je moet natuurlijk wel eerst scoren.
Halverwege eerste helft een bal in de kluts en met misschien wat geluk in het net. Hoe? Wat doet het er toe ? Het staat 0-1. Nu doordrukken en z.s.m. een 2-0. Maar die bleef uit.
Ruststand 0-1. Kom op dames even rustig de kleedkamer in. Even afkoelen en wat drinken. Ik wilde ze verder niet meer tekst en uitleg geven. Ieder wist wat mijn scenario was mocht het alsnog gelijk worden ik drastisch de opstelling zou wijzigen. Want het MOEST vandaag gebeuren.
Maar een gouden wissel scoorde Demi een heerlijke goal: 0-2. Met nog 20 minuten te gaan was het nu vasthouden en kopjes rustig houden en achterin geen risico’s meer. Wat een vechtlust . Ze verdienden het des te meer. Met nog 3 minuten te gaan kon ik het bijna niet geloven.
Het kon niet meer fout gaan. En als toetje een afstandsschot van Judi over de keepster en ook nog eens achter haar in het net: 3-0. Nu was het zeker. Deze is binnen. Wat een feest op het veld. Het was gedaan – Heino was nu echt geknakt. Maar echt verdiend. Achter mij was het ook feest. Confetti Spandoeken- bloemen- jeetje wat gebeurt hier? Een flink aantal supporters was meegereisd . Spandoeken werden geshowd. Wat een feest . De scheids stond er bij en keek er na en dacht met nog een paar tellen op de klok; ik geef het eindsignaal.
Dat was het moment dat iedereen het veld op kwam om elkaar te omhelzen en te feliciteren. En zo uit onverwachte hoek komen er plots nieuw bedrukte shirts te voorschijn. Met de tekst: TOPPERS!!
Ouders allen hartelijk dank- super!! Nou dat zijn ze zeker. Op naar huis want we moesten natuurlijk nog even feestje bouwen in onze eigen kantine met als intro : WE ARE THE CHAMPIONS. Deze tekst klopt maar het is veel meer dan dat. Kampioenen absoluut maar ook bescheiden – lief- aardig- behulpzaam- ga zo maar door. Welverdiend vanavond met “mijn” / onze meiden uit eten. Zo nog even heerlijk nagenieten.
Bij deze wil ik niet alleen de meiden complimenteren maar ook jullie als ouders bedanken. Ook mede dank zij jullie kwamen we altijd weer veilig aanbod de plek van bestemming maar ook het toejuichen en aansporen van de dames was onmisbaar.
Ook Monique – hun trainster die hen elke maandag en woensdag liet zweten : BEDANKT. En nu…..
